Wayne Shorter, 1933 yılında New Jersey kentinde dünyaya geldi. Okul hayatı sırasında müziğe ilgi duymaya başladı.Babasının desteği ve cesaretlendirmesi le klarnet çalmaya başları. Babası sadece onu değil kardeşini de müzik konusunda cesaretlendiriyordu ve Alan ilerleyen senelerde tanınmış bir trompetçi olacaktı. Üniversite eğitimini tamamlamasının ardından askerlik hizmetini yaptı. Bu sırada kendisi gibi asker olan Horace Silver ile tanıştı ve birlikte müzik yaptılar. Terhisinin ardından ilk önce Maynard Ferguson ile müzik yaptı. Kısa bir süre sonra Art Blakey topluluklarına katıldı ve 5 sene burada müzik yaptı.
Wayne Shorter'ın hayatının en önemli değişimi John Coltrane'nin Miles Davis topluluklarını bırakması ile oldu. 1960'larda Coltrane kendi topluluklarını kurmanın ğeşine düştü. Ancak giderken Davis'e Wayne Shorter'ı önerdi. Bu dönemlerde Shorter'ın başka bir anlaşması olduğu için teklifi kabul edemedi. Davis ilk önce Sonny Stitt, arkasından Hank Mobley, George Coleman ve Sam Rivers ile çalıştı. 1964 yılında Wayne Shorter Art Blakey'den ayrılınca Davis'in teklifini kabul etti ve Herbie Hancock, Ron Carter ve Tony Williams ile birlikte çalmaya başladı. Davis bu yeni beşliyi ikinci en iyi grubum diye lanse ediyordu. Bu dönemlerde Wayne Shorter "Prince of Darkness", "E.S.P.", "Footprints", "Sanctuary", "Nefertiti" gibi çok önemli parçaları bestelerken bir yandan da caz müziği sahnesini değiştiriyorlardı. Wayne Shorter, In a Silent Way ve Bitches Brew albümlerinin kayıtlarına katıldıktan sonra kendi yoluna ilerledi...
Gelelim The Soothsayer albümüne. Aslında albümün hikayesi oldukça ilginç. Albüm 1965 yılında Speak No Evil albümü ile aynı sene kaydedilir. Ancak albüm neredeyse 14 yıl sonra 1979 yılında Blue Note plak şirketi tarafından yayınlanacaktır. Her iki albümdeki kadrolar kıyaslandığından bu yüzden benzerlikler görülebilir. Kadro demişken hemen albümdeki müzisyenleri de hatırlayalım. Freddie Hubbard trompet. James Spaulding alto saksafon. McCoy Tyner piyano. Ron Carter bas ve Tony Williams davul. Şarkı listesi ise şu şekilde;
"Lost" – 7:20
"Angola" – 4:56
"The Big Push" – 8:23
"The Soothsayer" – 9:40
"Lady Day" – 5:36
"Valse Triste" (Jean Sibelius) – 7:45
"Angola" [Alternate Take] – 6:41
Albüm aslında Wayne Shorter diskografisinde gözden kaçabilen bir albüm. Şarkı listesine bir göz attınız zaman Wayne Shorter'ın değişik bir müzisyen olduğunu da anlayabilmek mümkün. Jean Sibelius'un "Valse Triste" eserine bizzat müzisyenin yaptığı bir düzenleme albümde yer verilmiş ki, yorum oldukça ilginç. Albümün bir diğer özelliği ise katman katman geliştirilen kompozisyonlar. Dönemine göre oldukça karmaşık yapılara sahip kompozisyonlara imza atmış Shorter. İlerleyen dönemlerde bvir caz standardı haline gelecek olan "Lady Day"e özellikle dikkat!
Yorumlar
Yorum Gönder