Oliver Edward Nelson (1932- 1975) Amerikalı caz müzisyeni, aranjör ve besteci. Oliver Nelson bu yazımıza konu olacak "The Blues and the Abstract Truth" albümü ile geniş kitlelerin ilgisini çekmiş olsa da, 1960'larda Impulse! plak şirketi tarafından basılan albümlerine de mutlaka bakmak gerekir.
Oliver Nelson tam anlamı ile müzisyenler ile dolu bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelir. Kardeşi saksafon çalar ve 1940'larda Cootie Williams ile birlikte çalar. Cootie Williams 1940'larda oldukça tanınan bir müzisyendir ve orkestrası ile bu dönemlerde bir çok kayıt yapmıştır. Böyle bir ailenin içerisinde tahmmin edebileceğiniz üzere Oliver Nelson erken yaşlarda enstrümanlar ile tanışır. 6 yaşında piyano çalmaya başlar, onlu yaşlarında ise saksafona geçiş yapar. 1940'ların sonlarında yaşadığı kentte çeşitli orkestralarda yer alır. Bir süre sonra 1950'lerin başlarında Louis Jordan orkestrasına katılır. Bu dönemlerde alto saksafon üzerine odaklanır ve ilk aranjmanlarını yapmaya başlar. Bu dönemler Louis Jordan'ın en popüler olduğu dönemlerdir. Böylesine popüler bir orkestrada çalmak Oliver Nelson'a çok şey öğrenme fırsatı verir.
1950'lerin başlarında Oliver Nelson askerlik hizmetini yapmak üzere Uzakdoğuya gider. Bu dönemde klasik müzik konserlerine bol bol gitme şansı olur. Kendi biyografisine göre Tokyo Filarmoni Orkestrasından Maurice Ravel'in "Mother Goose" suiti ve Paul Hindemith'in "E Flat" senfonisini dinlediğinde çok etkilenir. Yaşadığı kentte ırk ayrımı yasaları yüzünden zencilerin klasik müzik konserlerine gitme gibi bir şansı yoktur. Bu konser deneyimleri onun bestecilik konusuna odaklanmasında çok önemli bir sebep olur.
Nelson askerlik hizmetinin bitmesi ile Missouri'ye geri döner. Müzik kompozisyonu ve teorisi okur. Arkasından aynı konuda yüksek lisans eğitimi alır. Elliott Carter, Robert Wykes ve George Tremblay gibi dönemin önemli isimlerinden dersler alır. Bu sürecin arkasından pek keyifli geçmeyecek evlilikler ve boşanmalar sürecine girer. En sonunda New York kentine gitmeye karar verir.
İlk olarak Erskine Hawkins ve Wild Bill Davis ile çalışma fırsatı bulur. Arkasından Apollo tiyatrosunda aranjör olarak çalışmaya başlar. 1950'lerin sonlarında Louie Bellson büyük orkestrasında çalışır ve kendi küçük formasyonları ile konserler verir. Bu dönemlerde Prestige Records için bazı kayıtlar yapmıştır. 1960'ların başında hem Count Basie hemde Duke Ellington orkestralarında çalar ve arkasından Quincy Jones orkestrasına katılır ve özellikle Avrupa konserlerine katılır.
Prestige arkasından da Impulse! plak firmalarından çıkan albümlerin ardından müzik kariyeri farklı firmalar ile devam eder. Stolen Moments'ın vefatından önce kaydettiği son albümü olur....
"Stolen Moments" - 7:46Albümdeki müzisyenler şu şekilde; Bobby Bryant trompet, flugelhorn. Jerome Richardson soprano saksafon, piccolo, flüt. Bobby Bryant Jr., Buddy Collette tenor saksafon, flüt. Jack Nimitz baritone saksafon. Mike Wofford piyano. Chuck Domanico bas. Shelly Manne davul.
"St. Thomas" (Sonny Rollins) - 3:57
"Three Seconds" - 6:27
"Mission Accomplished" - 6:30
"Midnight Blue"(Neal Hefti) - 4:10
"Yearnin'" - 6:23
"Straight, No Chaser" (Thelonious Monk) - 0:38
Albüm tıpkı "The Blues and the Abstract Truth" albümünde olduğu gibi "Stolen Moments" şarkısı ile başlıyor. Ancak tabii ki bahsi geçen albümde ortalığı yakıp yıkan performanstan çok daha farklı bir yorum söz konusu. Müzisyen farkı mı diyelim yoksa ilerleyen yaşlar mı, daha bir oturmuşluk fark ediliyor. Albümde diğer dikkat çekici şarkı ise Sonny Rollins klasiği "St. Thomas".
Albümü belki de bir önemli bir müzik kariyerinin sonundaki bir albüm olarak nitelendirmek lazım. Plak olarak yeniden yayınlanmamış olması sebebi ile ya eski plaklara bakış atmalısınız veya CD olarak edinebilirsiniz.
----------YAYINLARIMIZA DESTEK VERENLER----------
Yorumlar
Yorum Gönder