Daft Punk - Random Access Memories

Fransız elektronik müzik ikilisi Daft Punk'ın yeni albümü elektronik müzik ile çok alakası olmayan bizleri dağıtmayı başardı. Fransız ikili Guy-Manuel de Homem-Christo ve Thomas Bangalter'den pek böyle bir albüm beklemiyordum ne yalan söyleyeyim. Açıkçası elektronik müzik dünyasını çok takip eden birisi değilim. Ancak Daft Punk'ı herhalde ilk albümlerinden beri tanır ve bir şekilde dinlerim. İlk albümleri "Homework"ten yayınlanan ilk hitleri "Around the World" ile ortalığı toza dumana katan ikili yaklaşık 4 sene sonra yayınladıkları "Discovery" başarılarını tekrar etmiş ve bu defa "One More Time" ile geniş kitlelerin ilgisini çekmişti. Daft Punk'ın müziğinde ilginç bir şekilde modern öğelerin yanında retro tarzlara da bol bol atıf bulunması türe yakın olmayanların bile albümleri rahatlıkla dinlemesine yardımcı oluyor sanırım.

2005 yılında yayınlanan "Human After All" albümünde ise ilginç denemeler vardı. Rock esintileri elektronik müzik öğeleri ile süslenmişti. Ben albümü beğenmiştim açıkçası ancak albüm farklı tepkiler aldı. Bu albümün arkasından başlayan sessizlik dönemi bence başarılı bir soundtrack albümü ile delindi. 2010 yılında Tron: Legacy filmi için yaptıkları başarılı çalışma filmi özellikle benim gibi ilkini sevenlerden olumlu tepkiler aldı. Aslında beklentiler daha büyüktü ama hem filme hemde soundtrack albümüne kötü demek ayıp olur. Beklentileri karşılamadı diyebiliriz...

Random Access Memories, 2013 sonlarında yayınlanan Fransız elektronik müzik ikilisi Daft Punk'ın yepyeni albümü. Albümü bir arkadaşım elektronik ortamda bana hediye etmişti. Dinlediğim de bayağı hoşuma gitmişti. Yine retro izler taşıyan ve özellikle 1970'lerin disko müziğine atıfların bol olduğu bir albüm olarak dikkat çekmişti. Bazı şarkılarda dönemin R&B etkisini dönemin soul müziğini yansımalarını görürken albümde asıl dikkat çeken şey özellikle elektronik öğelerin kullanımında bayağı azalmaya gidilmiş olmasıydı.

Daft Punk albümlerinin benim sevdiğim yanı bu elektronik öğelerin hiçbir zaman manyakça kullanılmamasıdır ancak Random Access Memories albümde yakalanan seviye ve elde edilen tarz gerçekten etkileyici. Buradaki en önemli şey, bir çok enstrümanın bilgisayara ortamında üretilmemesi yani akustik olarak kaydedilmesi. Tabii ki topluluğun pek sevdiği bir çok efekt özellikle vokallere müdahale, elektronik davullar ve türün olmazsa olmazı sintizayzır'lar albümde eksik değil ancak dozaj öyle yerli yerindeki benim gibi türün çok fanatiği olmayanlar bile albümü keyifle dinleyebiliyorlar.

Daft Punk ikilisinin söylediklerine göre albümün ortaya çıkmasında Fleetwood Mac, The Doobie Brothers ve Eagles gibi topluluklara duyulan saygı ve etkileşimler var. Ayrıca albümde Michael Jackson, The Cars ve Steely Dan şarkılarına atıflar varmış bol bol. Aslında liste uzun. Açık konuşayım bu etkileri ben pek anlamadım ancak ortada öyle bir albüm var ki, elektronik müzik dünyasından bambaşka bir yerlerde...

“Give Life Back to Music” (Nile Rodgers ile)
“The Game of Love”
“Giorgio by Moroder” (Giorgio Moroder ile)
“Within” (Chilly Gonzales ile)
“Instant Crush” (Julian Casablancas ile)
“Lose Yourself to Dance” (Pharrell Williams ve Nile Rodgers ile)
“Touch” (Paul Williams ile)
“Get Lucky” (Pharrell Williams ve Nile Rodgers ile)
“Beyond”
“Motherboard”
“Fragments of Time” (Todd Edwards ile)
“Doin’ It Right” (Panda Bear ile)
“Contact” (DJ Falcon ile)

Albümde vokallerde farklı isimler var. Oldukça zengin bir liste var. Albümün ilk önce iTunes versiyonunu edindim arkasından bir arkadaşım asıl plağını dinle deyip göndermiş. Açık konuşayım bu albümü eğer dinleyip beğendiyseniz plağını kesinlikle alın. Kesinlikle çok çok başarılı. Ülkemizde de gayet mantıklı fiyat aralıklarına bulunabiliyor. Bunu yazacağımı hiç düşünmezdim ama şiddetle tavsiye ederim....