Ferit Odman, ülkemizin başarılı genç caz davulcularından bir tanesi. Ferit Odman'ın geçtiğimiz sene yayınladığı Nommo isimli albümü son derece başarılıydı. Albüme kendi bloğumda geniş ver vermiştim. 2011'in son aylarında Odman'ın yeni albüm haberleri gelmeye başladı ve “Autumn In Newyork” ilk önce CD daha sonra da plak formatında basıldı. Bu yazımda albüme bir göz atacağım.
Albümde “Nommo”ya göre farklı bir kadro ile karşılaştım. Trompette dinleyeceğimiz Terell Stafford, oldukça iyi tanınan bir isim. 1966 yılında doğan Amerikalı müzisyen müzik eğitiminin ardından McCoy Tyner, Christian McBride, John Clayton, Steve Turre, Dave Valentin, ve Russell Malone gibi isimlerle çalışmış. Piyanist McCoy Tyner onu son dönemlerin en başarılı trompetçilerinden bir tanesi olarak nitelendirmiş. Müzisyenin 90'lı yılların ortalarından itibaren solo müzik kariyeri başlıyor. Özellikle Maxjazz plak şirketine adım attığı dönemde yayınladığı “New Beginnings “ albümü ve sonrasındaki albümleri daha geleneksel caz severlerin hoşuna gidebilir.
Saksafoncu Vincent Herring, New York sahnesinden bir müzisyen. Erken yaşlarda aldığı müzik eğitiminin ardından 80'li yılların başlarında Lionel Hampton orkestrasında müzik kariyerine başlamış. Daha sonrasında döneminin en önemli isimleri ile çalışma fırsatı bulmuş; Freddie Hubbard, Dizzy Gillespie, Louis Hayes, Art Blakey and The Jazz Messengers ve Horace Silver Quintet. Vincent Herring son derece aktif bir müzisyen. Hem günümüzün kalburüstü büyük orkestralarında hem de daha küçük topluluklarda müzik kariyerine devam ediyor.
Piyanist Anthony Wonsey ise son derece genç bir müzisyen. Oldukça etkileyici bir müzik eğitiminin ardından kariyerine başlayan Wonsey, ilk albümünde eleştirmenlerden oldukça önemli eleştiriler almış. İlginç bir şeklide ilk albümünü bir Japon caz plak firması için yayınlayan Wonsey farklı caz tarzlarında albümler yayınlamış.
Albümünde basta dinleyeceğimiz Peter Washington, yine oldukça iyi eğitimli bir müzisyen. Çeşitli rock gruplarında da çalışan Washington'ın müzik kariyeri daha 14 yaşındayken senfoni orkestrasında bas çalmasıyla başlıyor. İlerleyen yıllarda Jazz Messengers topluluğuna katılan müzisyen New York sahnesinde müzik kariyerine devam etmiş. Hem solo hemde çeşitli küçük topluluklarda kayıtları mevcut.
Albüm toplam 7 şarkıdan oluşuyor. Albümün açılış parçası tenor saksafoncu Benny Golson'un “Step Lightly” şarkısı ile açılıyor. Şarkıyı caz severler 1960'ların ortasında yayınlanmış “Benny Golson's New York Scene“ albümünde Benny Golson, Art Farmer, Wynton Kelly ve Paul Chambers gibi dev müzisyenlerin yorumladığı haliyle belki hatırlarlar. Benny Golson'un kariyerinden önemli bir dönüm noktası olan şarkı, çok iyi bir seçim..
Sonraki iki şarkı; Amerikalı piyanist James Williams bestesi. “Alter Ego” piyanistin Art Blakey's Jazz Messenger döneminin akabinde yayınladığı ilk solo albümünün adını veren şarkı. 1980'li yılların ortalarında yayınlanan albüm Sunny Side plak firması tarafından basılmış. James Williams'ın Amerikan cazının geçmişten bugüne en önemli kentine tekrar dönüşünün hikayesini olarak nitelendirilebilecek şarkıyı Odman oldukça farklı bir yorumla dinleyicilerine sunuyor. “The Soulful Mr. Timmons” ise Jazz Messengers'tan hatırladığımız bir parça. Yapı itibarı ile müzisyenlerin çalmaktan zevk alacakları bir şarkı olduğunu düşündüğüm “The Soulful Mr. Timmons” Odman'ın albümündeki en uzun parça. Bol soloya ve doğaçlamaya imkan veren şarkıyı defalarca dinleyeceğinize eminim. Aslında şarkı biraz daha uzun olsa, ben kendi adıma kesinlikle hayır demezdim.
Bu arada CD sahiplerinin kafasının karışmaması için bir ufak not. Albümün CD'sinde “Autumn In New York” ile “The Soulful Mr. Timmons” şarkılarının yeri farklı. Albümün plak versiyonunda A ve B yüzü sürelerinin tutması için tahmin ediyorum bir ufak değişiklik yapılmış..
“Autumn in New York” bir Vernon Duke bestesi. Vernon Duke öylesine önemli bir besteci ki, döneminin kalburüstü tüm müzisyenleri şarkılarını çalmış. Şarkı aslında bir Broadway müzikali olan “Thumbs Up!” için bestelenmiş. Charlie Parker'ın mükemmel şekilde yorumladığı şarkının bir çok versiyonu eminim ki müzikseverler tarafından defalarca dinlenmiştir. Ferit Odman yorumu da son derece başarılı. Yazının başlarında Terell Stafford için son derece kabiliyetli bir müzisyen olduğu yönünde yorumlar olduğunu söylemiştim. “Autumn in New York”ta son derece başarılı bir performansa imza atmış.
Hinsight caz tarihinin önemli piyanistlerinden Cedar Walton'ın bir bestesi. 1960'larda çok iyi topluluklarla çalışma fırsatı bulan Walton, ilerleyen yıllarda kendi solo albümlerini de yayınlıyor. Oldukça üretken bir müzisyen olan Walton'ın bu güzel bestesi Odman'ın yorumunda son derece etkili bir hale gelmiş. Bendeki 2000'li yıllarda yayınlanan versiyona göre şarkı biraz daha kısa ve piyanonun ön planda olmasından ziyade hemen her müzisyene bölümler verilmiş. Bu arada Highnote Records'tan yayınlanan albümde (Seasoned Wood) basları Peter Washington çalmış. Ferit Odman yorumunda da baslar yine aynı müzisyenin ellerinden... İlginç değil mi?
Bir Leo Robin, Richard A. Whiting ve Newell Chase bestesi olan “My Ideal” 1930 yılında bestelenmiş. İlk versiyonu Leo Robin'in yazdığı sözlere sahip ancak zaman içerisinde şarkının melodisi çok sayıda müzisyen tarafından yorumlanmış. Geçmişte son derece popüler olan şarkının 2000'lerde bu denli güzel bir kaydı var mıdır bilemiyorum. Albümün son şarkısı “Changing Of The Guard” yine bir James Williams bestesi ve albümün sonlanışı...
Albümün CD versiyonu son derece başarılı. Ancak ülkemizdeki caz müzisyenlerinin plak formatında yaptığı baskıların son derece az olması (son on yıldır hiç yok hatırladığım kadarı ile) sebebi ile ben plağını da satın aldım. 180Gr'lık plağın baskısı gayet başarılı. CD ile kıyasladığımda kullandığım ekipmanın da etkisiyle aradaki fark son derece kolaylıkla fark edilebiliyor. Özellikle Odman'ın ziller ve davul yüzeylerinde usul usul gezinmeleri plak formatında çok daha belirgin. Hal böyle olunca benim gibi ilk önce albümü genel olarak dinleyip arkasından defalarca müzisyen performanslarına odaklanarak dinlemeyi seven dinleyiciler için bulunmaz nimet!
Umarım ilerleyen yıllarda imkanlar arttıkça Ferit Odman tamamen analog kayda sahip bir albümü de bizlere sunar. Böylesine özenle seçilmiş şarkıların, iyi müzisyenler ve başarılı yorumlar ile icra edilmesi ile ortaya dünya çapında başarılı olma potansiyeli olan bir plak çıkabilir.
Albümün hem CD hemde plak versiyonun tam anlamı ile sonbaharı hatırlatıyor. Benim en sevdiğim mevsim olan sonbaharın renklerine sahip olan tasarıma bayıldım. Albümü ilk gördüğümde aklıma Andrea Haugen'in pagan folk projesi Hagalaz' Runedance'ın müthiş “The Winds That Sang Of Midgard's Fate” albümünün kapağı geldi. Sanırım 90'ların sonundan beri bu tarz bir kapak ile denk gelmemiştim. Ekinoks web sitesinde albümün kapağını görünce bayıldım. İllüstrasyon Alametifarika Ajans'tan Kenan Unsal ve Gizem Hiz tarafından yapılmış. Pek güzel olmuş! Bir ara vakit bulduğumda Stereo Mecmuası için bu tarz bir banner hazırlayayım :)
Son söz olarak; Ferit Odman'dan bir sonraki albümde isteğim; içeriğe kapsamlı bir kitapçık eklemesi. Benim gibi meraklı dinleyiciler, şarkıların ve müzisyenlerin ayrıntılarını bir şekilde araştırırken, albümü satın alan hemen herkesin bu denli özenli albümlerin hikayesini okuyabilmeleri lazım. Şarkı seçimlerine bakıyorum, müzisyenlere bakıyorum, yorumlara bakıyorum, hemen hepsinin ardında önemli bir çalışma var. Bunların dinleyicilerle paylaşılması lazım. Eminim ki, dinleyiciler gözünde albümün değeri bu sayede biraz daha artacaktır...
Eline sağlık Ferit Odman...
Yorumlar
Yorum Gönder