Iron Maiden - The Final Frontier

Iron Maiden - The Final Frontier
Legacy 71855 CD / LP

Iron Maiden, benim yaşımdakiler için muhtemelen heavy metal ile ilk tanışılan topluluktur veya onlardan bir tanesidir. O yüzden açık konuşayım, albüme yaklaşımım haliyle bayağı subjektif :) İlk resmi Iron Maiden albümü olan kendi isimlerindeki albümden bu albüme kadar neredeyse 30 sene geçmiş. Bu 30 seneye bazıları çok başarılı, bazıları ortalama olarak sınıflandırılabilecek, bir çoğu ise klasik olarak sınıflandırılabilecek 15 albüm, sayısız şarkı ve ardı arkası kesilmeyen bside'lar, EP'ler bırakan topluluğun yeni albümü The Final Frontier çıkar çıkmaz elime ulaştı.

Ne yalan söyleyeyim, aslında “Fear Of the Dark” arkasından gelen albümlerden sonra topluluğun fan'ları arasında bayağı bir tartışma oluyordu. The X Factor zaten topluluğun kariyerinde olmaması gereken bir albümdü. Arkasından yayınlanan Virtual XI içinde aynı şeyi söyleyebilirim. Senelerden beri Bruce Dickinson'ın vokallerine alışmış fanlar için, Blaze Bayley tam bir kabustu. Sonuçta Iron Maiden'ı özel kılan şey, onun bütünüdür. Aradaki bir parçanın yokluğu dengeleri allak bullak etmişti. 2000'de Bruce Dickinson ve gitarist Adrian Smith'in dönüş albümü olan “Brave New World” ise tam anlamıyla bir hayal kırıklığıydı benim için. 2006 yılında ise umutları arttıran “Dance of Death” albümü yayınlandı. Bence “Fear Of the Dark”dan bugüne yayınlanmışların en iyisiydi.

Iron Maiden diskografisinde herkesin en sevdiği albüm farklıdır ve seneler içerisinde değişir. Ben nedense ilk 2 albümü (ve öncesinde yayınlanan single'ları) çok severim. Bunda en büyük etki muhtemelen Paul Di'Anno'dur. O dönemin müziği bolca punk etkisi almış, sert ve yalındı. Daha sonraki yıllarda Iron Maiden oldukça gelişti ve müzikal anlamda mükemmelleşti. Bence formül doğruydu ve 2000'lere kadar topluluğu ve fan'larını birbirine sıkıca bağladı. Blaze Bayley'in gruba katılması sonrasında bağlar gevşedi. Ardından Dance of Death yayınlanana kadar artık bitti fikri ağır basmaya başladı.

The Final Frontier işte böyle bir dönemin albümü bence. Ve çok çok önemli. Bruce Dickinson, Dave Murray, Adrian Smith, Janick Gers, Steve Harris ve Nicko McBrain'den oluşan kadro bu kez hayranlarını bence mutlu etmeyi başardı. En azından ben mutluyum. Albümden önce ortaya çıkan “El Dorado” ile başlayan mutluluk yeni albümün açılış parçası “Satellite 15.The Final Frontier” ile devam etti. Klasik Iron Maiden sound'unun hakim olduğu Mother Of Mercy ve Coming Home, Starblind, The Alchemist albümdeki favorilerim. The Talisman ve Isle Of Avalon, Dickson'ın ön plana çıkarttığı ve sanatını konuşturduğu şarkılar. “The Man Who Would Be King” ve “When The Wild Wind Blows” Iron Maiden severlerin alışık olduğu ve uzun zamandır beklediği tarzda şarkılardı. Şu albüm keşke 2000'li yılların başlarında yayınlansaydı. Bu arada albümü CD formatında almanızı öneriyorum. Picture Vinyl baskısının sesi çok kötü nedense. Boşuna para vermeyin. Bu arada özel bir CD versiyonu da yayınlandı albümün!

Tolga M. 9/10 K. 8/10