Norveçli Black Metal grubu Dimmu Borgir'in yeni albümü Eonian, Mayıs 2018 başında yayınlandı. Albüm grubun onuncu stüdyo albümü. Albüme ön sipariş verenler albümlerine kavuştuğu gibi hemen her stream servisinden de albümü dinlemek mümkün.
Dimmu Borgir aslında Eonian albümünün çalışmalarına 2012 yılında başladı. Ancak özellikle konser programları sebebi ile albüm geciktikçe gecikti. Forces Of The Northern Night ile denenen orkestra ve koro ile konser performansı sevdası Wacken festivalinde de devam edince albüm çalışmaları uzadıkça uzar ve ertelendikçe ertelenir. Bu tarz karmaşık performansların hazırlık dönemi oldukça uzun oluyor.
2010 yılında yayınlanan Abrahadabra arkasından 8 yıllık bir boşluğun sebeplerinden bir diğer ise grup üyelerinin üç tanesinin baba olması ve ailelerine daha fazla zaman ayırmak istemeleri. Bu durumun gayet anlaşılabilir olduğunu kabul etmek lazım. Sonuçta tahmin ediyorum ki, gruptaki tüm müzisyenler 40 yaşının üzerindedir. Albümden ilk single olarak 'Interdimensional Summit' seçildi ve bir video ile metal müzik severlere sunuldu.
İskandinav folk elementlerine sahip bir orkestrasyon ile süslenen şarkı bir çok müzik dinleyicisini derin bir tartışma içerisine soktu. Hemen arkasından yayınlanan "Council of Wolves and Snakes" bu tartışmaları devam ettirdi. Hatta daha da şiddetlendirdi. Albümün yayınlanmasına çok az zaman kala camianın tanındık simaları bu tartışmanın içerisine dahil oldu ve kavga dövüş artmaya başladı.
Albümdeki müzisyenleri yazmak gerekirse. Shagrath (Stian Tomt Thoresen) vokaller, Galder (Tom Rune Andersen) – gitar, bas. Silenoz (Sven Atle Kopperud) gitar, bas. Daray (Dariusz Brzozowski) – davul. Gerlioz (Geir Bratland) – klavyeler.
Grup, albümü yayınlamadan önce basına dağıtılan fotoğraflarda ciddi bir imaj değişikliği de göze çarpıyordu. Ben şahsen yukarıdaki tarz promo fotoğraflarını görünce daha dini motifler olan bir albüm bekliyordum. Ama albüm öyle çıkmadı.
Ben albümü nasıl yorumluyorum derseniz aslında kafam karışık. Grup "In Sorte Diaboli" albümünde yeni bir şeyler denemiş ve özellikle o dönem basları çalan Vortex'in müthiş vokalleri ile albüme gerçekten bir seviye atlamıştı. Arkasından gelen Abrahadabra için "ben şunu yazmıştım; "gitgide senfonik öğelerin öne çıktığı daha farklı bir Black Metal. "Enthrone Darkness Triumphant" veya "Spiritual Black Dimensions" çizgisine dönüş pek mümkün değil artık" yazmıştım ve görünen o ki haklı çıkıyorum. Zaten artık grup kendisini daha çok senfonik olarak tanımlıyor. Bana sorarsanız sıkıntı şurada başlıyor. İşin içerisine orkestra ve koro girmesine rağmen şarkılar daha doğrusu şarkıların yapısı basitleşiyor. Hatta Shagrath vokalleri daha fazla göze batar hale geliyor. Şarkıların bir noktada eskilerine göre basitleşmesi, orkestra kullanımı ile bir miktar kurtarılıyor olsa da, gün sonunda albümü tam anlamı ile kurtaramıyor. Bir de üzerine albüm prodüksiyon anlamında maalesef son albümlerde olduğu gibi sıkıntılı diye düşünüyorum.
Albüm alınır mı? Eğer bu adamların yaşı ilerledi ve artık farklı bir müzik anlayışına sahipler olayını kabulleniyorsanız evet alınır. Ancak eski albümler gibi daha Nordik karanlık müzik bekliyorsanız uzak durup daha genç gruplara bakmakta fayda olabilir. Albüm ne yerin dibine batırılacak kadar kötü ne de göklere çıkartılacak kadar iyi. Bunu bilip hareket etmekte fayda olacaktır.
Tolga
Yorumlar
Yorum Gönder