Metallica - Hardwired… To Self-Destruct

Metallica, metal müzik dünyasının en sevilen gruplarından birisidir. Son derece fanatik bir dinleyici kitlesi vardır ve grubun her albümünü kanun statüsünde kabul ederler. O yılın en iyi albümü eğer yayınlandıysa Metallica'nın albümüdür. Hakan ve benim gibi 40 yaşını geçmiş insanlar için Metallica sadece mühim gruptur. Ama her yaptığı kanun değildir. 

Benim için ilk 3 Metallica albümü Master Of Puppets, Ride the Lightning ve Kill Em All albümlerinin yeri çok farklıdır. Bu yıllar thrash metalin altın yılları idi ve muhteşem albümler yayınlanıyordu. Hemen her büyük grubun kendisine özgü tarzı vardı ama inandıklarından ama popüler olmak için herkesin bir dünya görüşü vardı. Seçenek çok fazlaydı ve ön plana çıkmak zordu. Ön plana fırlamak için iyi albüm yapmalıydınız.



"...And Justice for All" albümü Metallica'nın değişikliler ve değişimler arayışına girdiğini gördük. 1985-86 yılları öyle yıllardı ki, bir çok grup metal müziğin altın sayfalarına yazılacak albümler yayınlamıştı ve bundan daha iyisinin yapılamama olasılığını yüksekliğinin hem gruplar hemde dinleyiciler farkındaydı. Bu değişim biraz kaçınılmazdı. 1980'lerin sonlarında örneğin Slayer "South of Heaven" albümüyle bambaşka bir çizgiye doğru kayarken Metallica "...And Justice for All" albümdeki özellikle "One" şarkısı ile çok geniş kitlelere ulaşmanın tadını aldı.

1991 yılında "Metallica" veya "Black" albümünde ise bambaşka bir dönüşüme şahitlik ettik. "Nothing Else Matters" ve "The Unforgiven" gibi iki metal ballad'ı bu müzik tarzı ile ilgilenmeyen insanların bile diline düşmüş ve Metallica büyük kitlelere ulaşmayı başarmıştı. Bazılarına göre bu garabet şarkılar yüzünden Metallica bitmiş, bazılarına göre ise daha ilk günlerden beri Metallica'yı farklı kılan balad'ımtrak şarkıların bir üst boyutuna ulaşmışlardı. Belki eski dinleyiciler için "Fade to Black" değildi ancak bir şekilde Metallica'ya özgü bir tarzdı. 90'lı yıllar "Load" ve "Reload" gibi albümler ile geçti. Bu albümler yaşı daha genç olan kitleler için cazipti ve tabii ki Metallica'ya saplanıp kalanlar için de. Zamanına göre iyi albümler miydi tartışılır ancak yine ilgi gördüler.

Arkasından 2000'li yıllar geldi. "St. Anger" eski dinleyiciler için bir şok idi. Metallica diskografisinini o zamana kadar ki, en kötü albümü olup olmadığı bol bol tartışılırken 2008 yılında gelen "Death Magnetic" ile en kötü albüm sıralamasının zirvesinin sahibi belli oldu. Müzikal açıdan da, Metallica'nın performansı açısından da tam anlamı ile bir rezillik diyebileceğim bir albüm oldu. Grupların değişimi konusunda çok şey yazılır çiziliyor ancak "Death Magnetic" bambaşka bir şeydi. Metallica'yı "St. Anger" hatta 90'lı yıllarda tanıyan kitleler "Death Magnetic" albümünün aslında iyi olduğunu iddia ederken, zaman içerisinde grup üyeleri bile bu albüme "tu-kaka" demeye başladılar. Ben albüm yayınlandığı anda bir yazı yazmıştım ve hala aynı fikirdeyim. Hatta Hakan'ın yazısı daha güzel anlatıyor düşüncelerimi....

Uzun bekleyişin ardından yeni albüm "Hardwired… To Self-Destruct" yayınlandı. Albümün yayını ayrı bir tartışma konusu. Albüm aslında 18 Kasım 2016 günü yayınlanacaktı. Bugün 15 Kasım ve albümü dinliyorum. Bunun sebebi 12 Kasım günü Amerika'da bazı müzik mağazalarının kazaran albümü satışa sunmaları ve aynı gün albümün malum ortama düşmesi. Albümün basın kopyaları ise daha da önce dağıtıldı.Yani albümün çıkış ne yazık ki p*ç edildi..  Ben albüme ön sipariş vermiştim daha elime ulaşmadan her tarafta albüm yorumları var. Korkumdan albümün plağını almadım. CD'sini tercih ettim. Çoğu Amerikan sitesinden 10 Dolar'a alabiliyorsunuz. 10 Dolarlık bir kumar oynamak kötü fikir değil! Hele ki, Hardwired videosunu seyrettikten sonra.

Şarkı çok insanı heyecanlandırdı. Özlenen Metallica çizgisine yakın bir albüm mü geliyor sorusu sorulmaya başlandı. Bu arada insanların abi bu adamların yaşları geçti eskisi gibi hızlı bir albüm yapamazlar yorumlarına da katılmıyorum. Yapan yapıyor hocam. Bakınız, The Formation of Damnation... İlk önce şarkı listesi.. .

Disc 1
1. "Hardwired" James Hetfield Lars Ulrich 3:09 
2. "Atlas, Rise!" Hetfield Ulrich 6:31
3. "Now That We're Dead" Hetfield Ulrich 6:59
4. "Moth Into Flame" Hetfield Ulrich 5:50
5. "Dream No More" Hetfield Ulrich 6:29
6. "Halo on Fire" Hetfield Ulrich 8:15

Disc 2
1. "Confusion" Hetfield Ulrich 6:41
2. "ManUNkind" Hetfield Ulrich Robert Trujillo 6:55
3. "Here Comes Revenge" Hetfield Ulrich 7:17
4. "Am I Savage?" Hetfield Ulrich 6:29
5. "Murder One"  Hetfield Ulrich 5:45
6. "Spit Out the Bone" Hetfield Ulrich 7:09

Gelelim albüme. Albüm bir toplama albüm gibi. Hani grubun farklı yıllarda yaptığı şarkıları alıp biraraya koyarsınız da, bir sürü farklı tarz olur. "Hardwired… To Self-Destruct" işte öyle bir albüm. "Dream No More" şarkısı 80'li yılların Metallica şarkılarına benzeyen hatta Lovecraft hikayelerini devam ettirip Cthulu mitosunu bize hatırlatan bir şarkıyken Atlas, "Rise!" ve özellikle de "Moth into the Flame" New Wave of British Heavy Metal (bunu da yazması amma eziyet kısaca NWOBHM) etkisi hissediliyor. Tabii burada Tank veya Venom değil de, birebir Iron Maiden etkisi var. Metallica'nın bu döneme ilgisi bilindik bir gerçek...

Albüm gerçekten bir garip. "Hardwired" ile ulan ne oluyoruz diye coşku yaşanıyor. 80'lerin Metallica'sı geliyor diye heyecan pik yapıyor.  Arkasından azıcık Iron Maiden sosu, birazcık Cthulu mitosu ve yine bambaşka olaylar. Açık konuşayım "Now That We’re Dead" şarkısını albümden atıp 1 CD olarak yayınlasalarmış vah vah demezdim. "Halo on Fire" albüm genelinde iyi olan James Hetfield'in performansının en üst noktası. Ancak ne yazık ki albümü tam anlamı ile kurtaramıyor.

Albümü beğendin mi derseniz evet beklediğimden daha iyi albüm oldu. Ancak albüm bir nevi matematik formülü ile ezbere yapılmış gibi. İyi riff'ler melodiler azınlıkta şarkıları oldurmak için yazılmış bölümler ise daha fazla. Gitar sololar Metallica'nın müziğinde önemlidir. Sanki ruhsuzca ezbere atılmış gibi. Kirk Hammett bu albümde fena halde sınıfta kalmış bence. Hocam vıy vıy konuşuyorsun da bu albüme puanın nedir derseniz 6 veya 7 derim. Albümün orijinali elime ulaşınca kayıt konusunu da ekleyeceğim.

Tolga