Kenny Garrett - Seeds from the Underground

Kenny Garrett - Seeds from the Underground
Mack Avenue
MAC 1063 CD

Kenny Garrett aslında çok önemli bir isim. 1960 doğumlu müzisyen Grammy ödüllü bir bop jazz saksofoncusu. Kenny Garrett'in geniş kitleler tarafından tanınmasının sebebi çok genç yaşlarda Duke Ellington Orchestra'ına dahil olması ve aynı şekilde Miles Davis topluluklarında kendisine yer bulması. Bu süreçlerin hemen ardından kendi solo kariyerine başlar ve bazı caz eleştirmenlerine göre kendi yaşıtları arasında en çok öne çıkan saksofoncu olarak anılır...

Kenny Garrett Detroit Amerika'da doğar. 1978 yılında okulu bitirdikten sonra müzik dünyasına odaklanır. Babası esnaf olmasına rağmen amatör olarak hatta hobi amaçlı tenor saksafon çalmaktadır. Kendi söylediğine göre babası müzik kariyerinde önemli bir figür olmuş. 1978 yılında Duke Ellington Orchestra'sına katılır. Tabii bu dönemlerde Duke Ellington hayatta değil ve orkestra oğlu Mercer Ellington tarafından yönetiliyor olsa da, hala büyük ve etkili bir orkestra. Bu deneyimin arkasından Mel Lewis orkestrasında Dannie Richmond Quartet dörtlüsünde çalışır. Bu dönemlerde özellikle Charles Mingus'un müziğine odaklanır.

1984 yılında tkendi topluluğunun lideri olarak ilk albümünü kaydeder. Bu dönemlerde Atlantic Records için iki başarılı albüm kaydeder; "Prisoner of Love" ve "African Exchange Student" Bu arada unutmadan yazmak gereken bir diğer süreç 5 yıl boyunca çeşitli aralıklar olsa da, Miles Davis ile çalmasıdır. Bu dönem Davis'in "electric period" adı verilen dönemidir.

Seeds from the Underground, müzisyenin 2012 yılı albümü. Şarkı içeriği şu şekilde;

1. "Boogety Boogety" Kenny Garrett 9:03
2. "J. Mac" Kenny Garrett 6:26
3. "Wiggins" Kenny Garrett 7:37
4. "Haynes Here" Kenny Garrett 7:27
5. "Detroit" Kenny Garrett 4:21
6. "Seeds from the Underground" Kenny Garrett 8:08
7. "Du-Wo-Mo" Kenny Garrett 8:16
8. "Welcome Earth Song" Kenny Garrett 8:43
9. "Ballad Jarrett" Kenny Garrett 6:22
10. "Laviso, I Bon?" Kenny Garrett 3:38

Albüm 2012 yılında yayınlandığında en iyi enstrümantal caz albümü ve en iyi solo emprovizasyon kategorilerinde Grammy'e aday olmuş. Albüm genel olarak bop çizgilerinin gözlemlendiği modern bir caz albümü olarak nitelendirilebilir. Kayıt başarılı, performanslarda özellikle Kenny Garrett'in performansı son derece başarılı bir çizgi gösteriyor. Okuyucularımızdan modern ama çok emprovizasyona boğulmayan caza meraklı olanları ilgilendirecek bu albümde benim şahsi favori şarkım; "Wiggins"