Norah Jones – The Fall

Norah Jones – The Fall
Bluenote Records 99296 CD

Norah Jones'un dördüncü stüdyo albümü The Fall yayınlanmadan önce resmi web sitesinde bir şeylerin değişeceğine yönelik ipuçları vardı. Ancak kimse böylesine bir değişiklik beklemiyordu doğrusu. Albümün ilk single'ı olan Chasing Pirates yayınlandığında ortalık birbirine girdi. Norah Jones severler ciddi şekilde ikiye bölünmüş durumda. Tüm önemli müzik platformlarında hatta online satış sitelerinde bile bu tartışmaları görebilmek mümkün. Ya albümü çok sevenler var yada hiç sevmeyenler. İsterseniz biz hikayenin en başına gidelim. Aslında değişimin sinyalleri albümün çıkışından önce belliydi. Norah Jones'un bu albümde prodüktör Jacquire King ile çalışacağı duyurulunca hemen herkes bu ismi araştırmaya başladı. Tom Waits'in mükemmel albümü Orphans: Brawlers, Bawlers, and Bastards'tan hatırladığım Jacquire King, Tom Waits'in yanında, Kings of Leon gibi rock grupları ve Annuals gibi İndie grupları ile çalışmış.

Ayrıca folk müzisyenleri ile yaptığı albümlerde var. Herkesin kafasındaki soru eski albümlerinde çok iyi müzisyenlerle çalışmış Norah Jones'un indie, rock prodüktörü ile çalışması nasıl bir sonuç doğurur. Bu tartışmalar sürerken açıklama gecikmedi. Bu albümde farklı bir şeyler denemek istiyorum diyordu Norah Jones. Açıklamanın devamında uzun zamandır aynı insanlarla çalışıyordum ve değişikliğin zamanı gelmişti diye bir notta vardı. Kısa bir zaman sonra yeni bir müzisyen grubu oluşturuldu.Bu grubu şarkılarla desteklemek amacı ile yeni işbirlikleri de duyuruldu. İlk açıklanan isimler country/ rock müzisyeni Ryan Adams Okkervil River isimli Indie rock grubundan Will Sheff ve Jesse Harris'dı. Bu isimlerden önceki Norah Jones albümlerine benzer besteler çıkmayacağı söyleniyordu. Son olarak kurulan ekipte ortaya çıktı; davullarda Joey Waronker (Beck, R.E.M.) ve James Gadson (Bill Withers), kklavyede James Poyser (Erykah Badu, Al Green), gitarlarda Marc Ribot (Tom Waits, Elvis Costello) ve Smokey Hormel (Johnny Cash, Joe Strummer) tartışmalar devam ederken albüm yayınlandı. Albüm için bir şey yazmadan önce kendi bakış açımı açmak isterim. Ben sevdiğim müzisyenlerin albümleri konusunda genelde çok tutucu değilimdir ancak uçlardaki tarz değişikliklerine genelde soğuk bakarım. Açık konuşmak gerekirse Norah Jones benim için önemliler listemde bir müzisyen değildir ve ben albümü çok aşırı kötü bulmadım.

Hatta ortalamanın üzerinde bence. Ama Norah Jones'un en sevdiğiniz albümü Come Away with Me ise ve arkasından gelen albümlerin gitgide kötüleştiğini düşünüyorsanız tek söyleyebileceğim bu albümden uzak durmanız. Yukarıya yazdığım fikre sahip olup konuştuğum herkes aynı şeyi söylüyor. Sanırım kendi bakış açılarından haksız değiller. Albümde Man Of The Hour, You've Ruined Me ve December gibi balad ile eski Norah Jones arasında gidip gelen şarkılarda durumu kurtarmaya yeterli değil. Müzikte çok önemli bir şey vardır. Her müzisyen en mükemmel albümünü kariyerinin sonuna doğru yayınlamak ister. Norah Jones taraflı tarafsız herkes için ilk albümü ile çıtayı çok yükseğe koydu ve onu aşmak güç. Feels Like Home ve Not Too Late bu çıtayı aşmaktan uzaktı. Müzisyen kendisine yeni bir yön çizerek bambaşka bir yola girdi. Fanların sorduğu ilginç bir soru var, Norah Jones konserlerinde eski albümlerindeki şarkıların alternatif yorumlarını mı seslendirecek? Bu soru şimdilik cevapsız ama ülkemizdeki dinleyicisinin önemli bir bölümünü de kaybedeceği kesin. Bu albüme puan vermek güç. Albüme 5-6 puan verebilirim. Ama eski albümlerine bakarsam yarısını vermem gerekir. Dinleyin ve kararınızı verin!

Hakan
Kayıt: 8/10