Babyface - Return Of The Tender Lover

Kenny ‘Babyface’ Edmonds’un müziğiyle ilk defa 1988 yılının yazında tanıştım. Babyface, yapımcı ortağı Antonio ‘LA’ Reid ile birlikte ilk 33’lüğüyle istediği çıkışı yakalayamayan Bobby Brown’un “Don’t Be Cruel” albümünün yapımcılığını gerçekleştirmiş, bu çalışmayla R&B piyasasını allak bullak etmişti.

Aradan 28 yıl, 11 Grammy ödülü, onlarca albüm, yüzlerce hit single geçmiş…

1959 Minneapolis doğumlu Rythm & Blues ikonu Kenneth Brian Edmonds nam-ı diğer Babyface, 70’li yıllarda gitarist olarak başladığı müzik yolculuğuna ‘80, ’90, 2000 ve 2010’lu yıllarda besteci, şarkı sözü yazarı, yorumcu ve yapımcı olarak hala devam ediyor. 2013 yılında Los Angeles’te Hollywood Walk Of Fame yani Hollywood Bulvarında, James Brown, Michael Jackson ve Prince gibi yıldızların arasındaki yerini almış olan Edmonds, bir “yıldız” olarak tescillenmiş olsa da, O sanat camiasında her zaman “gizli kahraman” olarak anılmaktadır.

Sanatında üretken, istikrarlı, yaratıcı ama aynı zamanda mütevazı oluşu onu özellikle 90’lı yıllarda popüler müziğin zirvesini taşıdı. İlginçtir ki, o yıllarda üretkenliğinin tepe noktasına ulaşan Babyface, şatafatlı olmayan sanatçı kişiliği ve özel hayatının sadeliği nedeniyle birçok müzik tutkunu tarafından bilinmiyor, hak ettiğinden daha az tanınıyordu.

The Deele Dönemi

Kenny Edmonds ve çocukluk arkadaşı Daryl Simmons 70’li yıllarda önce Tarnished Silver, daha sonra Manchild topluluğunu kurarak müzik hayatlarına birlikte başlarlar. Babyface 1977 ve 1978 yıllarında Manchild grubuyla Funk/Soul türünde birer albüm yapıp tecrübe kazandıktan sonra şarkı sözü yazarı ve besteci olarak dönemin yükselişte olan R&B gruplarından Midnight Star’a katılır. 1983 yılında kendine has tarzıyla adını duyurmaya başlayan The Deele grubuna geçince artık grubun davulcusu LA Reid ile takımdaş olmuştur. Bu ikiliyi bu noktadan sonra son derece başarılı bir kariyer bekler. Kenny, The Deele grubuna gitarist, besteci, şarkı sözü yazarı, geri vokal ve kısmen yapımcı olarak büyük katkılar sağlar. 1987 çıkışlı, kendi bestesi olan “Two Occasions” parçasına kadar ana vokali bir türlü "kapamayan" Kenny bu parçada çok iyi bir iş çıkarır ve şarkı o denli büyük bir başarı sağlamıştır ki grubun en başarılı kaydı olarak tarihe geçer.

“Babyface” takma adını alması işte bu döneme denk gelir. İsim babası Funk müziğin çılgın ve acar basisti, Parliament-Funkadelic üyesi William ‘Bootsy’ Collins’tir. LA Reid ve Babyface ikilisi, The Deele ile birlikte yaptıkları 3 albümden sonra 1987 yılında gruptan ayrılmaya karar verirler. Artık onları başarılı bir yapımcılık geleceği, Babyface’i ise renkli bir solo kariyeri beklemektedir.

Solo Dönemi ve Diğer Sanatçılarla Olan Çalışmaları

Solo kariyerine (The Deele grubundayken) 1986 yapımı “Lovers” ile start verir, ancak vasat bir başarı elde eder. Asıl başarı LA Reid ve Daryl Simmons ile birlikte gerçekleştirdikleri ve piyasayı kasıp kavuran 1989 yapımı “Tender Lover” ile gelir. Başarısının tesadüfi olmadığını bundan sonraki 15 yılda yaptığı çalışmalarla kanıtlar. Babyface solo olarak “For The Cool In You” (1993), “The Day” (1996), “MTV Unplugged NYC” (1997), “Face 2 Face” (2001), “Grown & Sexy” (2005) ve “Playlist” (2007) albümlerini sırasıyla müzik sektörüne armağan eder.

Yapımcı kimliğiyle diğer sanatçılarla süregelen başarılı işbirlikleri ise saymakla bitmiyor. Diskografisinde “Waiting To Exhale” gibi bol ödüllü soundtrackler, "I'm Your Baby Tonight" gibi milyonlar satan albümler; Madonna, Michael Jackson, Barbra Streisand, Whitney Houston, Aretha Franklin, Eric Clapton, Toni Braxton ve Boyz II Men gibi sayısız Pop ikonu için yaptığı 40’dan fazla listebaşı parça, 100’den fazla da hit şarkı bulunmaktadır.

Yıllar Sonra Gelen 11.Grammy Ödülü

Kenny Edmonds 2007 yılı çıkışlı “Playlist” döneminden beri solo albüm yapmamış, ancak her fırsatta ve birçok projede müzisyenlik ve yapımcılık yeteneklerini göstermişti. Şarkıcı olarak geçen 8 sessiz sene sonrasında suskunluğunu nihayet 2014’te Toni Braxton’la birlikte gerçekleştirdikleri “Love, Marriage & Divorce” ile bozdu. Aşk, sevgi, evlilik, ihanet ve boşanma temalarının işlendiği albümün, yapımcılık dahil, tüm safhalarda onun imzasını taşıyordu. Son derece başarılı bir satış ve liste grafiği gösteren albüm 2014 yılı 57. Grammy Ödüllerinde “En İyi R&B Albüm” olarak taçlandırıldı. Böylece Babyface 11. Grammy ödülüne kavuşmuş oldu. Evet, sevenleri onu ve tarzını özlemişti. Bu albümle geri dönmüştü, ama daha fazlası olacak mıydı, yeni bir solo projesi gelecek miydi? Bu sorulara bir sonraki sene cevap verecekti.

Return Of The Tender Lover

Babyface’in 10. stüdyo albümü “Return Of The Tender Lover” 2015 yılının yaz aylarında anons edildi. Adından anlaşılacağı üzere yeni albüm, kendini “Tender Lover” lakabı ile özdeşleştiren Babyface’in dönüşünü müjdeliyordu. Hayranları onu Old School R&B ve Quiet Storm tarzıyla tanımış ve sevmişti. İşte bu albüm aynı tarza geri dönüş sinyalleri veriyordu.

Albümü dinledikten sonra Kenny ‘Babyface’ Edmonds’un etkili bir “comeback”e (geri dönüş) imza attığını söylemeliyim. Def Jam Recordings etiketli albümde Pop Soul, Old School R&B ve Quiet Storm tarzına sonuna kadar sadık kalınmış. Sound ve tema olarak 90’lı yıllara nostaljik bir dönüş yapılmış, ancak orkestrasyondaki en önemli fark albümdeki synthesizer kullanımının eskiye göre azaltılmış olması, ağırlıklı olarak “gerçek enstrümanların” tercih edilmiş olmasıdır. Önceki albümlerinde de işlenen aşk, romantizm ve ikili ilişkiler temalarını kendi üslubuyla şarkılara yine her zamanki gibi çok iyi yansıtmış. Bunu bu denli ustalıkla yapmayı başaran başka bir R&B sanatçısı da tanımıyorum açıkçası.

Albümdeki favori parçalarım; başta “Exceptional” olmak üzere “Fight For Love” ve “Our Love”. Bunun dışındaalbümün düetleri; El DeBarge ile söylediği “Walking On Air” ve After 7 düeti “I Want You” şimdiden “Best of R&B” listeme girmiş durumda olan parçalardır.

Sonuç olarak tracklist sadece 9 parçadan oluşmasına rağmen son zamanlarda dinlediğim en iyi R&B çalışması olduğunu, 8 yıllık bir aradan sonra tüm beklentilerimi karşıladığını gönül rahatlığıyla söyleyebilirim.

Plak Kondisyonu Hakkında

Elimdeki albüm kopyası plak formatında olduğu için bununla ilgili olarak 1–2 övgü ve şikayet notumu da yeri gelmişken aktarmak istiyorum. Kartonet ve plak zarfına ait baskı beklentimin ötesinde son derece canlı ve kaliteli olduğunu söyleyebilirim. Ancak plağın kendisi ile ilgili aynı şeyleri söylemem mümkün değil. Hayal kırıklığına uğradım. Çalmadan önce ve sonrasında her türlü antistatik temizlik tedbirlerime rağmen sıfır bir plakta olmaması gereken bazı çızırtılar ve dip seslerle karşılaştım. Hatta B yüzünün 3.parçasında (Standing Ovation parçasında) toplu iğne başı kadar ufak bir çukurcuk var. Pikabın iğnesi (Ortofon - 2M Red) gerçi atlamıyor, ama 2-3 dönüş boyunca seste bir dengesizlik hissediliyor, bir çatırdama duyuluyor. Biraz can sıkıcı da olsa bu aşamadan sonra yapacak bir şey yok maalesef.

Tracklist

We've Got Love
Fight for Love
Exceptional
Walking on Air (featuring El DeBarge)
I Want You (featuring After 7)
Love and Devotion
Standing Ovation
Something Bout You
Our Love

Albüme katkısı olan sanatçılar

After 7, El DeBarge, Peter Farmer, Michael Ripoll, Brandon Coleman, Walter Barnes, James Agnew, Richie Pena, Demonte Posey, Greg Phillinganes, Nathan East, Lemar Carter, Tony Russell.

R&B, Soul ve Funk dolu günler diliyorum.

Sevgiler,

Aykut Öğer