Horace Silver Quintet – Song for my Father
Blue Note – Music Matters – 2 x 45 LP
1963-64 yılları arasında, 3 ayrı zaman dilimi ve 2 farklı beşli ile kaydedilen bu plak Horace Silver’ın Blue Note için kaydettiği klasikler arasında büyük olasılıkla en ön sıralarda yer alır.
Hatta bazı caz eleştirmenlerince hard bop tarzında Blue Note ekürisi içerisinde Lee Morgan’ın The Sidewinder’ı ile eşdeğerde tutulur.
1963 yılının 31 Ekiminde Horace Silver trompette Blue Mitchell, tenor saksofonda Junior Cook, basta Gene Taylor ve davulda Roy Brooks ile Rudy Van Gelder’in stüdyosunun yolunu tutar. Birlikte 4 parça kaydederler ancak bilinmeyen bir nedenden ötürü orijinal plakta sadece ikisi yer alır: Calcutta Cutie ve Lonely Woman. 28 Ocak 1964’te aynı kadroyla tekrar stüdyoya girerler ve aralarında Silver Treads Among My Soul ve Sighin’ and Cryin’ olan 3-5 parça daha kaydederler. Ancak Horace Silver neticelerden pek memnun değildir ve 5 yıl kadar uzun sayılabilecek bir süre birlikte çaldığı grubu dağıtır.
Dağıtır dağıtmaz da yeni elemanlar arayışına girer. Trompette batıdan gelmesine karşın “cool” akımından pek nasibini almamış Carmell Jones’ta karar kılar. Kadroya tenor saksofonda Joe Henderson, basta Teddy Smith ve davulda Roger Humphries eklenir. Joe Henderson dışındaki müzisyenler pek tanınmamış olmalarından sürpriz gibi gelmiş olabilirler ancak Horace Silver bu sürprizin mümkün olduğu kadar kişiyi ama herkesten önce kendini tatmin edebilmesi için Haziran ayında hemen provalara başlayıp derhal ardından ABD ve Avrupa’da konserlere çıkarlar.
Amaçları yeni bestelerinin “oturmasıdır” Turne sonrası 26 Ekim’de tekrar stüdyoya girerler ve The Natives are Restless Tonight, Que Pasa, The Kicker ve Song for my Father’ı kaydederler.
Song for my Father’ı dinleyen Blue Note’un patronu Alfred Lion olası “hit”i hissedince hemen plağı basmak ister ve daha fazla kayıtla uğraşmalarına izin vermez. Dolaplarda kalmış bir önceki beşlisiyle yaptığı 2 eski yayınlanmamış icrayı yapıştırır ve plağı yayınlar. Normal şartlarda bölük pörçük olması gereken bu plak belki Horace Silver’ın plakları arasında en “sökük-dikik” olanıdır ancak tartışmasız en zengin olanlardan biridir.
Zira eski beşlisi artık bazen otomatik pilota bağlı hissi vermeye başlamış olmalı ki onu dağıtıp, kafasında hala “taze” olan fikirlerini hayata geçirebilmek için yeni beşlisini bulmakta hiç zaman kaybetmedi ve bunun için de isimsiz olmalarına karşın genç müzisyenleri tercih etti. Bkz. The Natives are Restless Tonight’ta eski grubu olan Jazz Messengers’ların yüksek tempo ve hızına rastlıyoruz.
Albüme ismini veren parçaya gelince hikaye şöyle: HS Brezilya’da yaygın olan latin ritmlerine vurulur. Cape Verde doğumlu olan babasının çocukluğunda evlerinde çaldığı müzikleri anımsar ve babasının anısına bossa nova ritmleriyle Cape Verde ezgilerini harmanladığı bu parçayı besteler.
Beste çok beğenilir, plak ciddi bir satış grafiği yakalar ve sürekli olarak en “iyi” caz plakları listelerinde yerini alır.
Bunun yanı sıra ufak alıntılar: Steely Dan grubu Rikki Don’t Lose that Number adlı hit parçalarındaki girişi neredeyse aynen, Earth Wind & Fire grubu ise Clover adlı parçalarındaki bas melodisini Song From my Father’dan “esinlenmişlerdir”. Meraklılara duyurulur.
Music Matters’ın baskısı her zaman olduğu gibi son derece sessiz ve Kevin Gray ile Steve Hoffman son derece başarılı bir iş çıkarmışlar.
B.M
Müzik 8/10
Kayıt 8/10
Yorumlar
Yorum Gönder